waar ik mee bezig ben...

Natuurlijk aan mijn tas.
Geweldig om hem te zien groeien, maar het is geen project waar je uren aan een stuk aan werkt.
Ik vind deze techniek vrij belastend voor je lichaam.
Maar dat maakt niet uit want met elke dag een paar rondes kom ik er uiteindelijk ook wel!

Bovendien blijft er dan soms ook nog tijd over voor andere lopende zaken.
Zoals mijn deken die ik in mijn vakantie starte.
Deze is ook al een heel eind.
Zelfs zo ver dat het weer verslavend wordt er aan te werken.
Hebben jullie dat ook dat als je een groter project start ben je heel enthousiast en kan je bijna niet stoppen.
Dan komt er een stukje dat je jezelf er aan moet zetten, vaak belandt het dan ook een poosje in een tas in de kast.
En dan komt uiteindelijk het eind in zicht en dan wordt het weer leuk!
In de laatste fase zit de deken nu :)

De tas is weer een heel ander verhaal.
Maar dat verhaal snap ik zelf ook niet...
In ieder geval moet ik mezelf er telkens toe zetten weer wat te doen.
Inmiddels zijn de hengsels klaar, er zit touw in voor de stevigheid.
Dus op naar de volgende stap.

Ik heb trouwens wel enig idee waarom ik zo lang doe over deze tas.
Ik vind voeringen maken gewoon niet leuk en ik weet dat als de tas klaargehaakt is er toch echt nog een voering in moet....